W ramach projektu Erasmus+ „Uczymy się i uczymy siebie nawzajem – zbierając doświadczenia w Europie, rozwijamy XLIII LO”, którego pomysłodawcą i autorem jestem, miałam przyjemność prowadzić zajęcia języka angielskiego w szkole średniej IES VALLE DEL ANDARAX w miejscowości Canjayar w regionie Almerii. Od poszukiwania pierwszych partnerów do mojego projektu, do wyjazdu na dwutygodniowy teaching assignment (prowadzenie zajęć w partnerskiej szkole) minęło prawie dwa lata, ale warto było czekać tak długo.
Odmienna kultura, zwyczaje, typowe lub akceptowane zachowania, odmienne zasady postępowania oraz język angielski jako jedyne narzędzie komunikacji uczniów z nauczycielem na lekcjach sprawiły, że było to nie lada wyzwanie. Plan moich zajęć został przygotowany tak, abym mógł uczyć różne grupy wiekowe od dwunastu do osiemnastu lat, co dało mi możliwość sprawdzenia siebie i rozwoju jako nauczyciel.
Społeczny aspekt mojego wyjazdu był równie ważny: nauczyciele w IES VALLE DEL ANDARAX byli tak otwarci i przyjaźni, że od pierwszego dnia poczułem się jak w domu. Wymienialiśmy doświadczenia, opinie, uczyliśmy się od siebie i zawieraliśmy przyjaźnie podczas niezliczonych nieformalnych spotkań. Porównaliśmy nasze systemy edukacyjne, regulacje prawne, organizację naszych szkół, problemy, jakie napotykamy w pracy i sposoby ich rozwiązywania. A przy tym świetnie się bawiliśmy!
Wyjeżdżając na job shadowing do odległego geograficznie i kulturowo kraju należy być przygotowanym na to, co nieprzewidywalne i rzeczywiście tak się stało. Zostałem zaproszony do Delegatury Prowincjalnej ds. Wychowania dla regionu Almerii na spotkanie z Delegatem (odpowiednik naszego Kuratora i Dyrektora Wydziału Edukacji w jednym).
Dzięki moim wspaniałym gospodarzom odwiedziłam najważniejsze miejsca w Almerii i regionie, z których najbardziej odległe były Grenada i Alhambra. Moi nowi hiszpańscy przyjaciele włożyli dużo czasu i wysiłku w to, aby pokazać mi takie miejsca jak Cabo de Gata, odebrać mnie rano z hotelu i zawieźć do szkoły, a po południu z powrotem do Almerii. Były weekendowe wycieczki i popołudnia w dni powszednie, które spędzili ze mną na rozmowach i jedzeniu lokalnych specjałów. Cieszyłem się każdą minutą mojego pobytu w Almerii i pracy w Canjayar.
Jednak korzyści takich kontaktów w ramach Erasmus+ sięgają zwykle dalej niż tylko nowe doświadczenia i rozwój zawodowy wyjeżdżającego nauczyciela. To również partnerstwo szkół i kolejne inicjatywy bezpośrednio na rzecz uczniów: 30 marca przyjeżdża do Krakowa grupa uczniów z Hiszpanii, a jesienią grupa uczniów XLIII LO leci do Canjayar.
W taki sposób Erasmus+ może zmieniać edukację: szukanie partnerów i pierwsze maile, budowanie przyjaznych relacji z konkretnymi nauczycielami z zagranicznych szkół, relacji opartych na zaufaniu, wspólnych celach i pomysłach na ich realizację, potem wyjazdy i spotkania, wymiana doświadczeń, a wreszcie, jak mawiają Anglicy: the sky is the limit .
